196

اون موقع ها که مادر بزرگم از زمان قحطی تعریف می کرد فکرشم نمی کردم شاید بازم تکرار بشه و تو ذهنم آدمهای اون موقع را تصور می کردم که انسانهای بدبخت و احمقی بودند که شاید مستحق اون همه سختی بودند

یادم هم نیست مادر بزرگم چی می گفت فقط یادمه می گفت بچه به بغل و بچه به شکم از صبح تا کی می رفتم تو صف نانوایی

باید خوب گوش می دادم تا حالا که حماقتمون باعث شده مستحق هر بلایی باشیم بتونم از تجربیاتش استفاده کنم