| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 |
۱۹ آبان ۹۹
از یه تونل پر پیچ و خم پر از رویا و خیال افتادم وسط اتاقم آفتاب کجکی پاییز از پشت پنجره خورده رو صورتم اشکام جمع شده ولی نمیاد از یه کابوس بیدار شدم دنیا کوچیک شده من و زندگی واقعیم وسط این دنیارها شدیم دنیایی که همیشه جلو چشمم بود ولی نخواستم ببینمش و به سایه ها دلخوش کرده بودم
من اینجام وسط اتاق یه خونه کوچیک تو شهر خاکستری بدون هیچ گذشته و آینده ای همه چی از همین لحظه شروع میشه
خوشحال بودم که تو خیابونی زندگی می کنم که همه چیز هست و نیاز نیست تو ترافیک تهران الکی بچرخم و حالا ۸ ماهه که نیاز نیست حتی تو همون خیابون هم بگردم
پس چرا زندگی را اینقدر برای خودمون سخت و جهنمی کرده بودیم