31

پرده را زدم کنار 

تا آسمون حال منو خوب ببینه 

ببینه چطور بلاتکلیفم

چطور به عکست زل زدم

ببینه دوباره و دوباره دارم میخونمت

و از این حروف سیاه تایپ شده میخوام تو رو بکشونم بیرون 

تو خودت بشی 

صورتت را لمس کنم 

با دستام ابروها و لبات را نقاشی کنم

دستت را بگیرم تو دستم

اینقدر تو چشمات نگاه کنم تا کلافه بشی 

و چشماتو ببندی 

شاید خود نویسنده نمیدونه داستان ما را چطور تمام کنه

شخصیت های جورواجور را وارد داستان کرد

اتفاقهای تلخ و شیرین

تا تونست ما را از هم دور کرد 

و هر بار گفت اینجا دیگه اخر داستانه 

و لی همیشه من و تو روبروی هم بودیم 

و  فقط نگاه میکردیم 

میدونی دیگه عاشق نیستم

شدم یک  خسته ی نا امید

خسته از مسخرگی این دنیا 

من اینجا زجر بکشم تو اونجا

تا کی 

تا کجا 

به چی میخواهیم برسیم 

ما رسیدیم 

همون روزاول

و بعد از اون فقط دور شدیم